پروتزهای دندانی و ایمپلنت

واژه های هیلینگ کپ ، هیلینگ اسکرو ، جینجیوال فورمر ، هیلینگ اباتمنت و … معمولا به جای هم و برای نامگذاری قطعه ای به کار می رود که بعد از جراحی مرحله دوم ایمپلنت (در ایمپلنت گذاری دو مرحله ای ) و یا بعد از قرارگیری ایمپلنت در داخل استخوان ( در ایمپلنت گذاری یک مرحله ای )  بر روی دهانه ایمپلنت بسته می شود. اندازه آن بسته به ضخامت لثه متفاوت بوده و نقش مهم آن هدایت و شکل دادن بافت نرم اطراف پروتز است.

پس از بستن آن، در نواحی که از نظر زیبایی چندان مهم نیست به دو هفته زمان جهت التیام بافت و آماده شدن شرایط قالب‌گیری نیاز است.در نواحی مهم از نظر زیبایی،حداقل باید سه تا پنج هفته برای فرم‌دهی بافت نرم و آماده شدن جهت قالب‌گیری فرصت داد.

توجه کنید که انتخاب ارتفاع مناسب هیلینگ کپ با توجه به ضخامت لثه و قطر و فرم هیلینگ کپ با توجه به ناحیه ای که بازسازی می شود ، قطر دندانی که جایگزین می شود و emergence profile  رستوریشن نهایی  انجام می شود تا بتواند لثه را به نحو مناسبی فرم دهد و زیبایی حداکثر و سلامت دراز مدت بافت های اطراف را تامین کند.

پس از فرم گیری لثه انتخاب قطعه قالبگیری ( ایمپرشن کوپینگ ، ایمپرشن کپ و …) مناسب باید با توجه به قطر و فرم هیلینگ کپ استفاده شده انجام شود تا بتواند لثه ای که به خوبی اطراف هیلینگ کپ فرم گرفته را ثبت و به قالب نهایی انتقال دهد . این مساله به تکنیسین لابراتوار کمک می کند تا فرم ایده آل رستوریشن را طراحی و اجرا نماید.

دکتر غلامرضا طباخیان

در صورتی که به آموزش های پروتز ایمپلنت علاقه دارید می توانید با کلیک بر تصویر زیر محتوای آموزشی دوره جامع پروتز ایمپلنت را مشاهده نمایید.